ค้นหาหมวดอักษร ท
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ทันต-, ทันต์ ๑ '
ทันต-, ทันต์ ๑ หมายถึง [ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).
คำที่ใกล้เคียงกัน
ทันตชะ
[ทันตะ-] (ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากฟันได้แก่ พยัญชนะวรรค ต คือ ต ถ ท ธ น และอักษร' ล ส รวมทั้ง ฦ ฦๅ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ทนฺตวฺย).
ทันตแพทย์
[ทันตะ-] น. แพทย์ผู้มีหน้าที่ตรวจรักษาโรคทางฟันเหงือก ขากรรไกรและโรคภายในช่องปาก.
ทันต์ ๒
(แบบ) ก. ทรมานแล้ว, ข่มแล้ว, ฝึกหัดแล้ว. (ป.).
ทันติน, ทันตี
(แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).
ทันติน, ทันตี
(แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).
ทันธ-, ทันธ์
[ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลาเช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).
ทันธ-, ทันธ์
[ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลาเช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒